Perişanım, derbederim adımdır belli
Görseniz yaşımı dersiniz elli
Gördüğüm günler ne biçim gün ki
Sormayın kederli,bedbaht Nurettin'i.
Anamdan doğmuşum dert ise peşte
Gülmedim dünyada oldum bu yaşta
Saç bile kalmadı bu garip başta
Çileli bülbülün ben bir eşiyim.
Tuttuğum dallar elimde kaldı
Kaderim bu imiş dertlere saldı
Kınadığım neyse hep beni buldu
Bağlarım,güllerim açmadan soldu.
Cefaya pes dedim gücüm de gitti
Feryada başladım ümidim bitti
Avuç açtım Tanrı'ya her şeyim gitti
Bu hayat beni kendimden etti.
#NurettinŞirin
25/11/1975
Kayıt Tarihi : 18.11.2018 16:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
BENİM
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!