Benim-3 Şiiri - Muhterem Taş

Kara günde yoksun, zor günümde yok,
İyi günde uzağımda dur benim.
Geç kaldın fırladı, artık yaydan ok,
O ok ile yüreğimden vur benim.
Sevmeyi bilmedin ve sevilmeyi,
Şükür hiç bilmedim ben övünmeyi,
Öğrenmedim, bilemedim, bilmeyi,
Halimden hiç anlamadı yar benim.
Zulmettikçe hoşnut oldun, eylendin,
Büyüklendin, ağalandın, beylendin,
Sevildikçe bir acayip söylendin,
Kor ateşin küllerinde kar benim.
İyi miyim? Kötü müyüm? Bilmedim,
Şu üç günlük dünyada hiç gülmedim,
Şu dünyada daha mutlu olmadım,
Senelerdir türlü derdim var benim.
Hani nerde dost diye güvendiğim,
Bu uğurda genç ömrümü verdiğim,
Sevgi beklemeden, saygı duyduğum,
Dostum, düşman oldu işim zor benim.
Akıl almaz bir haldeyim nerdeyim?
Anlamadım insan mıyım, ben neyim?
Kendimi bileli daim böyleyim,
Şu üç günlük dünya başa dar benim.
Ozan Muhterem’im gülmem, ağlamam,
Her kelama çalmaz benim bağlamam,
Gök olup gürlemem, coşmam, çağlamam,
Yüreğimden eksik olmaz kor benim.
________________________________________