Benim! Şiiri - Samet Batur

Benim,
yazamadığım şiirlerim var;
bir bir hayatınıza sunacağım şiirler…
Sav olacak kinler, sav olacak kirler,
temizlenirler.
Bir mezara sunmadığım çiçeklerim var benim.

İnsanlık ve onur uğruna,
isyanın sancağına toprak bir zemin.
Yanlışlar bile o zaman kül olur doğruna
düşersin kuyusuna acı zemzemin
çukura değil!
Uçuruma değil.

Üstünü cesetlerimle kapattığım
uçurumlar var benim.

Şimdi yaşıyorum işte
dünyanın herhangi bir yerinde
yatacak hiçbir yerim olmasa da
bir yalanla son defa ciğerim dolmasa da
paylaşılacak bir ton sevgi
ve hasret bol masada…
Etrafında kurt avladığım
sofralar var benim!

Biri vardı, ben sensiz bir hiçim derdi.
Özür dilerim,
ne sen bir müslümansın,
ne ben senin Kabe’nim.
Gözyaşınla ıslanan bileklerim var benim,
darbenle kırılan kemiklerim var.
Ben de bir insanım, sayılıdır canım
ziyan ettiklerin şimdi paramparçalar.

Noktasını koymadığım şiirlerim var.
Benim!