Benim Şiiri - Ahmet Kızılkaya

Câbelka'da benim
Câbelsa'da
Tütsümdür saf alem benim
Buğday tanesinin zerrecikleri,
Mahfuzdan esirgenen mahfuz benim
Sekiz kat göğün hammadesinin nuru
Zikre alınmayan son sözüm ben.
Varlığın da yokluğunda,
Karanlığın da aydınlığında
Son tecellisiyim
Kimi zaman zalimlerin zalimi,
Rahmanların bahşedilmiş nuru,
Kimi zaman aşağılık bir çamur,
Kul olunca rabb'ım
Vav olan kainat kemerinin kilidi,
Elif benim
Anahtar benim
Ateşten dövmeye gerek eğrilikleri,
Ateşte benim
Su da benim.
Meleğe şeytan gerek,
Şeytana melek,
Meleğe de şeytana da ben gereğim.
Yüzüncü ad benim.
Ben kimim?
Ben senim
Sen de ben.