Benim Şiiri - Gülhan Özkara

Benim hiçbir şeyim yok
Sanıyorsun, öyle mi
Sen öyle san
Başımı göklere çevirdiğimde
Bütün gökyüzünü kaplayan
Yıldızları göz kırpan
Bu floresan sağanağı benim
Motoruma binerim, istediğim yere giderim
Kozan, Boztahta, Göller, Esirmek
Yaylalardan inerken
Yumuşamış asfaltta ön disk frene basınca
Aynı ağustosböcekleri gibi ses verir
Bu Çukurova, bu ufuklar benim
Eseli'de, Osmaniye yolunda
Sabahleyin Arap Bülbülü
Kokar ağaçtan kalkar, böğürtlene konar
Serçe, karatavuk, cıvcık, dağdancıl
Bu zumbanlar, bu kuşlar benim
Vıt vıt diye seslenir bu kuşlar benim
Hör yöresi bir çeşit benim
Sarı, zümrüdî, al, gök mavisi
Yeşil ipek elbiseler giyerler
Folklor oyunlarında
Taçlar, tepelikler, kemerler, sarkaçlar
Akla ziyan süsler, takılar
Bu süs-püs, bu saltanat, bu güzellik benim
Dağlarda bir karakola vardım
Bir asker bir sigara istedi
Dağ diye paketi vermedim
Çıkarıp iki tane verdim
Bu vatan, bu askerler benim
Bu karakol benim
bu vatan benim
Her sabah bana taze çay ve
Tütün içiriyor bu Allah benim
2008