Üçüncü kişilik yüklenmiş.
Başka bir boyut kazanmış.
Anlamsız, gizli öznelerim.
Yazan da, çizen de, noktalayan da benim.
Görüye aykırı güzellikle,
Yüklü bulunan sessizlikle,
Süslüydü belki de gözlerim.
Gören de, kör eden de benim.
Birleşmiş gönüllerin sesi,
Duygular ve duyuların kesesi.
Bozuk hayat gibiydim.
Seyreden, susan, duymayan da benim.
Parçalanmış aynalara rağmen.
Karşımda gördüğüm; iyi ve kötü gibiydi.
Karşımdaki yine benim…
Kayıt Tarihi : 17.3.2016 08:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Umman Gönlüm](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/17/benim-239.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!