Benim Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

BENİM

Şeytana uyarsam haset-i şerrim,
Uzak dur Roma’yı yakan da benim.
Mazeretim de var ben bir beşerim;
Hatır kırıp gönül yıkan da benim.

Merhamet etmem ben hal den düşmüşe,
Aşkın narı ile yanıp pişmişe.
Acımam yolundan çıkıp şaşmışa;
Tutup gırtlağını sıkan da benim.

Kimseyi dinlemem inadım inat,
Şirretlik bildiğim en güzel sanat.
İsterim çekinsin benden kâinat;
Tepeden insana bakan de benim.

İşime geldi mi olurum alak,
Yolarım bulursam avanak salak.
Haşereyim yapışkan bir asalak;
Her taşın altından çıkan da benim.

Bukalemun gibi mevsime göre,
Rengini alırım ne renk se yöre.
Riyakârlık benim başımda bere;
Suyun gidişine akan da benim.

Ayağa bakarım hiç bakmam başa,
Sevgi fidanını dikerim taşa
Kin güderim bütün dost arkadaşa;
Bazen yılan gibi sokan da benim.

Dinlemem takmam da ben büyük sözü,
En sona yazarım kasten ön sözü.
Sevmem ne yetimi ne de öksüzü;
Ensesine tokat çakanda benim.

Etem-i Şeytana uyarsa insan,
İyilik yanına uğramaz inan.
Biraz hiciv yaptım bu başka lisan.
Mısralara çelme takan da benim.

İbrahim Etem EKİNCİ.
22.01.2013.ANKARA.