Benim 2 Şiiri - Cuma Ali Çetin

2197
BENİM

Bu memleket için yürüyün dense...
En önde gidecek biri de benim.
Hizmeti atiye sürüyün dense...
Yurdun aşkla solan çir'i de benim.

Kök salıp temeller atanım diye...
Diken kucaklarım vatanım diye.
Kara toprağında yatanım diye...
Ölüsü de benim, diride benim.

Issız dağ başında olurum dere...
Yurt benimse demem burası nere.
HAKKA secde eder çökerim yere...
Madden küçük, manen iri de benim.

Elde kırık kürek demeyin deşme,
Ruhu bir sahrada ederim eşme !
Türk'ün hizmetinde olurum çeşme...
Alim elin yusa kiri de benim

Sarp geçit,koyağım, ırmakta bendim...
Düşüncem ulusal fertliği yendim.
Her işe koşarım bizzat ben kendim...
Amele de benim, mir'i de benim.

Her bir tanesiyim kar'ın, dolunun,
Körpe oğlağıyım keçi yolunun,
Cumali Türk eli Anadolunun...
Bebeği de benim, pir'i de benim.

Ati: gelecek
Çir: erik, kayısı, zerdali gibi meyvelerin kurusu.
Eşme: Kumsal yerde kaynayan pınar.
Yu'mak: yıkamak
Mir: Amir. Bey. Baş. Kumandan. Vâli.
Pir: yaşlı ihtiyar.