Benim Şiiri - Abdurrahman Kara

BENİM

Ezme ey zülfü yârim böyle yürekten ezme
Dengesini bozduğun o yaralı yâr benim
İnlerken sol yanım öyle karşımda gezme
Yüreğinde gezdiğin o meşum diyar benim

Gönlüm kırılsa da en içten, en derinden
Korkum, bu sevdada aşk bilmezin birinden
Yüreğinin en buruk en sevdalı yerinden
Koparıpta aldığın o biçare yâr benim

Tanımamışım desende, tanıdın elbet beni
Kötü anlatılsam, dokusalarda seni
Özledim birtanem, özledim o buseni
Herkes tanırda beni, bir sana ağyar benim

Günbegün eriyorum bu katran kazanında
O hülyalı düşlerim bir kuşun kanadında
Tüm dünyayı gezsem, gönlüm senin yanında
Yüreğinde gizlice dolaşan seyyah benim

Vazgeçmek elimde mi o simsiyah gözlerden
O gözler kiminledir? O benimdir ezelden
Yürek ferman çıkarsın çok acele tez elden
Ya benimsin bir tanem, ya kanlı mezar benim

Abdurrahman KARA