Benim Şiiri - Ozan Efe

yiğidin elinde sevgi sunumu
peteğe işlenen balı da benim
yeşile uzanmış kışın sonumu
dalında çiçeğin alı da benim

ormanlığı yoksa yamaca yürü
kendi barbarlığı kalmamış sürü
bir ucundan tutup öteden bürü
toprağın örtüsü çalı da benim

sevmeze söyleyin cücük çivrili
bıyığından bakıp gerdan devrili
üç yanımıza bak deniz çevrili
akından karaya yalı da benim

uzaktan uzağa selam çakınca
ünlerini duydum kelam yakınca
ne çoğu söylenmiş aza bakınca
kıskandım dostları lalı da benim

salkım söğüde bak sarıştır eğil
yar zülüflü gibi karıştır değil
kavgayı sevmedim barıştır meyil
konu komşu bilsin palı da benim

coşku dolu bahar yazı severse
çoban ev can dostu tazı severse
divan tambur cura sazı severse
beni taşıyacak salı da benim

inadına okur yazar söylerim
duyduğunu dinler süzer köylerim
hiç boşuna mıdır gezer boylarım
atasözü mani falı da benim

kendine yeteni içten bilirdik
çoğu işi yapar öyle gelirdik
ne olduysa sonra birden delirdik
moda bilmez yerli malı da benim

yabana gitmeden evde dokurduk
boşuna kalmazdık türkü okurduk
dağına bağına birlik çıkardık
kızların başında şalı da benim

kökünü kurutur ipini boyar
ıstarını kurar duvara dayar
desenleri halden haline koyar
ilmeklenir düğüm halı da benim

her türü beslenir dağa bayıra
yazıdan salınır kıra çayıra
yele karışır de Mevla kayıra
şaha kalkan atın nalı da benim

ozan efem söyle esinlendiğin
sözüne hayranı kesinlediğin
içini yakınca ses inlediğin
dut iğde ağacın dalı da benim

170811denizli