İnsanın gönülden gören güzüyüm
Canlıya, can diye bakanda benim
Sevginin kaynağı, aşkın özüyüm
Her canlıya sahip çıkanda benim
Sevgiyle yapılmış gönülde yapım
Açıktır herkese dostluksa kapım
İzzeti, ikramdır gönülde tabum
Gönüllere sevgi ekende benim
Benim mayamda var insan sevgisi
Hoş görü insanlık Allah vergisi
Bende dir düşküne yardım ilgisi
Uzatılan eli sıkanda benim
Helaldir ekmegim helaldır terim
Ha Ali, ha Veli, insanlık serim
Saygıdır, edeptir gönülde yerim
Haksızlığa boyun bükende benim
Dua'yla serpilir gönül ilacım
İnsanlar gözümde kardeşle, bacım
Düşkünsem barışır af olur suçum
Gönülde küslüğü yıkanda benim
Kur'ana inandım diyende benim
Lokmayı dostuyla yiyende benim
Erenler cübbesi giyende benim
Post üzerinde diz çökende benim
Eziktir yüregm, eziktir halim
Deyiş Türküsüyle coşuyor telim
Beline, diline sağlamdır elim
Haksızlığa bayrak çekende benim
Yunus'un sabır’ı emeli bende
Horasanda akan kan seli bende
Atatürk ilkesi, temeli bende
Atatürk resmini takanda benim
Barış, demokrasi için yaşarım
Ben kini, nefreti aşkla aşarım
Kime yardım olsa hemen koşarım
Dostluğa meşale yakanda benim
Gönlümdeki aşkı gözde yaşarım
Dostla muhabbeti sözde yaşarım
Hakkın sevgisini özde yaşarım
Gönülden, gönül’e akanda benim
Necati bırakmaz sevgi tacını
İlim, irfan için döker saçını
Görür çevresinde düşkün, açını
Dünyada mutluluk yaşamda benim
Necati KEÇELİ
İZMİR
Kayıt Tarihi : 18.12.2009 17:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!