Beni Yüreğine Koymadan Sev…?

Ömrüm, vefa edecek mi bilmiyorum…
Her harf,her kelime kayıtlara geçmekte!
Ve…bir sonsuzluk rüyasından uyandım dün gece…
Titreyen elim,ayağım değil;
Utangaç ruhumdu can çekişmekte…

“Beni yüreğine koymadan sev” demiştim ya hani…
Hani sevgi sözcükleri gelmesin demiştim dile…
Gidersin bir gün diye vedasız…
Yusuf’un atıldığı kuyuydu gönlüm ki,
Kurtuluşu olacaktı,hükümdarı olduğu o ülke…
Ve hayat; yine zehirli hançerler sapladı yüreğime…
Yusuf öldü diye ağladım
Baktıkça o kanrevan, o yırtık gömleğine…

“Sevda”ymış adı…Herkesin dilinde (!)
Şimdi gözümdeki yaş,yüreğimdeki sızı
Belki yitip gidendi o muhabbetli gözlerin bakışı.? ? ?
Neredesin diye haykırıyorum,
Duyuyor musun?
Neredesin…
Nerede…
Meral Ozan
26/02/2007