Beni, yokluğun mahfetti Şiiri - Erhan Ünlü

Beni mahfeden çaresizlikti ,
Bu çıkmazlarda
Beni ben yapan sevgindi.
Beni sen var ettin benliğimden
Yokluğuna alışamadım belki
Ama sevmekten vazgeçemedim .
Beni
Yokluğun mahfetti
Gidişin mahfetti.
Herşeye alıştım
Yokluğuna
Sensizliğine alışamadım.
O ayaz gecelerde
Serseri kurşun gibi gezdim
Bir oyana bir bu yana.
Belki çıkar gelirsin ansızın
İşte beni sensizliğin
Dönemeyişlerin mahfetti.
Gurbette de alıştım
Geride kalanlara bakmıyorum bile
Bir seni
Bir seni aradım Canom .
Sensizliğine asla alışamadım,
Dönüp baktığımda tek sensin.
Herşeye alıştım
Acılara
Dertlere
Ama canom
Bir seni aradım.
Beni
Yokluğun
Hasretin
Özlemin kahretti