Beni Yok Say Şiiri - Derin Akkurt

Kendi çıkarın için
bana doğru attığın ilk adım:
Alacağını alıp
sonra uzaklaşınca benden koşar adım,
avuçlayıp zamanı,
gizlerken cevapları anlamadım.
Yere batsın senden gelecek
zeytin dalına sarılmış yardım!
Bir cehennem zebanisi gibi
yaktın ne varsa...
Önemsiz bir gölge kaldı adım.
Senin ruhun duymadı ama
senden sonra kaç kez
göğe doğru yükseldi feryadım.

Keşke kirli bakışını dikmeseydin kalbime!
Gözüne kestirip düşmeseydin peşime!
Yok muydu demir atacak başka yer?
Mühürlemeseydin ismini geçmişime!
Kendini ebedi yanacak bir meşale sandın!
Gece gibi çöktün güneşime!
Keşke güvenin şarabına zehir katıp
ikram etmeseydin kaldırıp şerefime!
Bilerek örtmeseydin günahlarını,
yol alabilir miydin yüreğime?

En belirgin özelliklerin;
nükteli sözlerin...
Yargılarındaki özgürlük,
kendini beğenmiş düşüncelerin...
Kanar mıyım bir daha senin gibisine?
Ziyan etti hayatımı depremlerin!
Sen yendin,
sonunda çakılı kaldım geçmişte, aferin!
Tutsaklığımın zincirlerini kıramadım
ama senin de yandı köprülerin!
Nokta koydum adının geçtiği her cümleye
artık akamaz bana doğru nehirlerin!

Başkaları için yazgı deyip geçmek ne kolay...
Kaçıncı darbendi bardağı taşıran son olay?
Islak dallar çıtırdadı, uzaktan söktü bir alay...
Zaten ezelden fırtına ters köşeye vurmuş,
gören göz için incecik bir detay...
Ateş düştüğü yeri yakar.
Hedefin şaşırdı, ayrıldı bir kere ok ile yay!
Kirli pencerenden yarınlara kör bakışlar at!
Bundan sonra beni yok say!