Beni Yıktı Sebepsiz Gidişin

Ayrılık deme bana
Ayrılmayı isteme benden
Ne kadar zorsa
Ölüyü çıkarmak kefenden
Bir o kadar zordur
Seni çıkarmak içimden
Açık konuş benimle
Ortası yok mu bu işin?
Beni yıktı, sebepsiz gidişin.

Gönül suyumuz bunca zaman
Aynı denize döküldü
Sevgiyle ördüğümüz
Ekmeği üçe böldüğümüz
Duvarları sevdamız
Tavanı huzur bildiğimiz
Mutlu yuvamıza ne oldu?
Lütfen, son defa iyi düşün!
Beni yıktı, sebepsiz gidişin.

Kaç yıl geçti aradan...
Bazen mutlu bazen mutsuz
Bizi birbirimize yazmışsa yaratan
Neden yüreğin buruk, sözlerin umutsuz?
Unutma, sen gittin gideli!
Gönlüm kırık, gözlerim uykusuz
Seni sevmenin bu mu bedeli?
Beni yıktı, sebepsiz gidişin.

Gel!
Şu üç günlük dünyanın
İki gününü zehir etme
Beraber kurduğumuz yuvanın
Çiçekli bahçesini terk etme
Bağrıma esen hoyrat rüzgarın
Nefesiyle gel, fazla bekletme
Gelirsen;
Güzel gözlerinde kalbim barışır
Güllerle karşılamak bana yakışır
Beni yıktı, sebepsiz gidişin.