Beni Yıkıp Viran Ettin Sevdiğim

Şu dünyaya neden geldim bilmedim
Hep ağladım bir kez olsun gülmedim
Bana karşı sevgi hiç göstermedin
Beni yıkıp viran ettin sevdiğim

Nereden çıkmıştın söyle karşıma
Zehir kattın benim tatlı aşıma
Daha doyamadan şu genç yaşıma
Beni yıkıp viran ettin sevdiğim

Hayatım elinde oyuncak oldu
Bütün umutlarım sayende söndü
Bedenim yaşayan ölüye döndü
Beni yıkıp viran ettin sevdiğim

Dermanı bulunmaz yaralar açtın
Yeşil bir ağaçtım kökümden biçtin
Sonunda yüz üstü bırakıp kaçtın
Beni yıkıp viran ettin sevdiğim

Viran ettin yıkık eski çağ gibi
Kül eyledin ateş düşmüş dağ gibi
Gazel oldum güze kalmış bağ gibi
Beni yıkıp viran ettin sevdiğim

Mustafa USTA / 10.09.1995