Beni Yer miydin? Şiiri - Tamer Arabacı

Hislerim ıslak,
Çekmecesi kilitli düşlerin.
Geceleri uluyan aynı kurt,
Bir ateş yanar uzaklarda.
Boğazımda zamanı dişlerin.

Parmaklarımda aynı sızı
Yazarken damlayan mürekkebin,
Duvara astığım resimler toz tutmuş
Çivileri batar paslı paslı
Bir kibrit tüm anıları harcadı,
Garip hissetmek, hala nefesin.

Sevmek gibi,
Ölmeyi düşünmek.
Önümde kadeh soframda sensin
Yalnızlık dışarıda nöbette.
Sabah ezanı okundu okunacak.
Bildiğimiz sabahlar
Aynı yüzler yine yaşanacak.
Bilmem,
Bakarsın, belki sen de delirirsin.

Ellerim soğuk,
Boşluğunda sallanır varlığım, gecelerin.
Penceremde hep o sahne.
Sıkıldım özlemelerden,
Sahi ben ne vakit duvarları boyadım?
Hangisinde oldum ki sensiz günlerin?

Dilimde bir şarkı.
Nereden anımsıyorum?
İçimde ukde yalancı sözlerin.

Gözümde sonsuzluk.
Bilmem…
O kadar uzak ki hevesler.
Şimdi nefret mi etmeliyim?

Üstümde bir koku.
Ne zamandır buradayım?
Sayıkladığım tek isim…
Yoksa yaşadığımı sandığım,
Sınırlarda yaşatıldığım,
Uğruna aklımı didiklediğim
O kurt sen miydin?
Son kez çıksan,
Gelsen karşıma,
Yapar mıydın bu iyiliği?
Söyle;
Beni yer miydin?