Beni Yeniden Doğur Anne

Bilsen nasıl yoruldum yaşamaktan anne.
Beni senin gibi sevip, anlamayanların içinde.
Kesseler bir damla mutluluk akmaz kanımdan inan.
O kadar işte...

Diyorum ki bazen,
Geçip zaman tünelinin içinden
Çocuk olsam yeniden.
Karıştırsam çekmeceleri
Döksem öteberiyi içimi döker gibi.
Dağıtsam gamı kederi evin her köşesine
Altını üstüne getirsem Dünya’nın
Dünya düşse üstüne
en sevdiğin vazonun.
Ve sen bana kızsan yine eskisi gibi
Tatlı sert ama...
Ben hiç oralı olmasam.
sarılsam sana,hemencik yumuşasan.
Devam etsem haylazlığa.
Toplayıp mahalle arkadaşlarımı
Örgütlesem oyunda...
Yaşamı çekilmez kılanlara.

Sabahleyin tavukları yemlesem.
Kırsam üç beş yumurtayı toplarken.
Sen hiç bilmesen.
Bilsen de bilmezden gelsen.
Yine de bana harçlık versen
Gitsem bakkala.
Kıstırma yapsam,lokumla bisküviden
Ne çok severdik değil mi annem.

Ertesi gün yine,
Uyanıp güneşle birlikte.
Atsam kendimi hayatın kollarına.
Çiçekleri sulasam sürahiyle.
Yaptığın uçurtmanın kuyruğuna yapışıp,
Yarışsam kuşlarla,bulutlarla göklerde.
Saçlarını yıkarken bebeğimin,
yağmur damlası olup düşsem gamzelerine.

Ya da,
Yakan top oynarken mahallede,
komşunun camını kırsam kazayla
Kovalasa beni,
yakalayamasa..
kaçarken soluk soluğa
Düşsem evin avlusunda.
Kanasa da dizlerim,
acımadı ki desem.
Sen yine de öpsen..öpsen...
Sihirli dudaklarınla.
hemen iyileşse yaralarım.

Öyle dalsam,öyle dalsam ki oyuna.
unutsam dertlerimi.
VE sen o kadife sesinle çağırsan beni.
*Akşam oldu gel artık eve *diye
Koysam sesini yüreğimin içine,
Saklasam bir ömür,
en kıymetli hazinem diye.

Bana öğüt versen yine.
Okşayıp saçlarımı şefkatli ellerinle
*Uslu ol kuzum* desen
Koysam başımı dizlerine
Uyusam bütün gece..
Hiç uyanmasam...
Çocuk kalsam öylece...

Beni bir sen anlarsın işte.
Bıktım yetişkin olmaktan.
Kaçıp gel cennetinden bir günlüğüne.
Beni yeniden doğur anne.