Biliyorum ordasın, arada akla
Gelirsem ne olursun, beni yasakla
Lanetleme, ah etme, hınçla ağlama
Bürün gülün rengine, karaya bakma
Çıkamasın bir daha karşına dünler
Uğramasın yanına, kaçsın hüzünler
Baharları bahçede gezindin farz et
Bilmez misin ardından kıştır akıbet
Fidanların gül açma, mevsimiydi o
Başlamıştı şarkıya, kuşlardan koro
Büyülerle vururdu gece yarısı
Yaşanamaz olurdu ondan gayrısı
Konuşurdu, susardı, ağlar, gülerdi
Geceleri bekleten tahammüllerdi
Bulutların bembeyaz üstünde ruhen
Görür açık bir kapı, bazen de revzen
Tokmağından tutardı içeri sızıp
Kederleri kovardı şöyle bir kızıp
Danslarına başlardı şuh rakkasenin
Boşalmazdı badesi billur kâsenin
İçilirdi içtikçe bütün bir gece
Çözülürdü sabaha düğümlenmece
Sonra vakit gelirdi, ışıklar üzgün
Hasretiyle doğardı dün akşama gün
Sokak sokak arardım, gider gelirdim
İlk karşıma çıkana bu “Sensin! ” derdim
Lakin geçti mevsimler, düştü yapraklar
Bir daha mı gelemez inan o bahar
İşte budur sebebi, gelirsem akla
Ne olursun üzülme, beni yasakla.
Kayıt Tarihi : 28.6.2008 00:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!