Beni yanına al!
Bırakma!
Yok oldu,
Beklemekle harap dünyam kapında...
Büyük boşlugum! üzeri sis ,karanlık dolu,
İçinde etten bir labirent, kemikten yolu...
Çıkışım gözlerindeki şelaleye!
Güneş böyle batar ancak
O yudum, suya degdiginde...
Ellerini ver ,yüzümde gezdireyim!
Yaşamın olan bu mezarlıkta,
Kanımı süzdüreyim.
Kayıt Tarihi : 23.5.2020 02:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eski bir melodim.
![Halil Türkoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/23/beni-yanina-al.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!