Beni Yalnızlığa Hapsettin

Ben ilk günki neşemle hep sana geldim
Sense beni hep elinin tersiyle ittin
Çok büyük ahım var sana
Beni yanlızlığa hapsettin

Geleceğini söylemiştin bana
Fısıldadı kulağıma kuşlar
Rüzgarlar bana bekle dedi
Ama sen hiç gelmedin ben bekledim

Yağmurlar ıslattı yüreğime su serpti
Kalbim hep gelirsin diye ümit etti
Ellerim ellerini tutacağı günü bekledi
Gözlerim hep yollarını gözledi

Gelmeyeceğini anlamış aklım söyledi
Kalbimi bir hüzün körükledi
Gözlerimden süzüldü yaşlar
Kalbim ise şimdi paramparça

Bana yalan söyledin
Bekledim gelmedin
Şimdi yıkıldı hayallerim
Bende elveda der gökyüzüne giderim

Dönerim geldiğim yolu ağlaya ağlaya
Bir türkü söyleyip karalar bağlaya bağlaya
Kalbimdeki acıyı ellerden saklaya saklaya
Dönerim geldiğim yolu içim acıya acıya

Bütün türküler anımsatır belki seni bana
Belki okuduğum her mısrada sen gelirsin aklıma
Sonra belki birgün yeni biri çıkar benimde karşıma
belki bende mutlu olurum bellimi olur