Beni Yalnız Bırakma Şiiri - Kadir Cesur

Aklıma düşme!
Aklıma düşsen yalnızlık olurum.
Yalnızlıkta bana düşman
Yapma kurban olurum.

Bir yalnız akşamda
Bir abajur ışığı yeter mi bana?
’Gel beni yalnız bırakma’ desem,
Gelir misin yalvarırsam sana?

Beni yalnız bırakma
Kendinden yorulmuş korkular içinde
Parfüm gibi kokan kan kokuları içinde
Beni yalnız bırakma
Yalvarırım,yalvarırın sana.

Yalnızlığımı başımdan kovmak için,
Gelir misin bana?
Sadece elimi tutman
En büyük korkudur yalnızlığıma.

Biz beyaz duvar dibinde
Titreyen lamba alevinde,
Yere dökülen gözyaşı damlalarında
Beni yalnuz bırakma.

Duyduğum her ayak sesinden
Bir kapı gıcırtısından
Beş saniyede bir damlayan sudan
Korkuyorum beni yalnız bırakma.

Sessizliğin sesi geliyor kulağıma
Üstüne oturduğum tenekeye topuğumla vuruyorum
En azından yaşıyor muyum öğreneyim diye
Buna yaşamak deniyorsa yaşıyormuşum meğer
Beni yalnız bırakma ne olur gel.

Gözlerim de yoruldu artık
Yaş yerine kan akıyor
Ayaklarım titriyor ellerim çok üşüyor
Gel sarıl bana ısıt beni
Beni yalnız bırakma ne olur gel.

Sonuna nokta konmayan cümleler
Aradabirde tek heceli kelimeler çıkıyor ağzımdan
Duvarlar üstüme üstüme geliyor

Üzerine kan damlamış bıçak paspasın altında
Her şeyi sildim
Bir tek ismin var aklımda
Ne olur gel beni yalnız bırakma

Gözlerinle kustuğun ölüm şimdi beni kavalıyor
Korkuyorum seni son bir kez görmeden ölürüm diye
Biliyorsun bu yapacağın bana bir hediye
Beni yalnız bırakma ne olur gel.