Beni Yakar Şiiri - Mustafa Erol

BENİ YAKAR

Ben göze bakarım, göz bana bakar.
Ben özü yakarım, öz beni yakar.
Kalpten gider imiş, bir kalbe yollar.
Gönülden değilse, söz beni yakar.

Nar nur olur aşkla, yanınca gönül.
Maşuk mutlu olur, anınca gönül.
Kendisini güneş, sanınca gönül.
Gönülde oluşan, köz beni yakar.

Ekmel de istemez, âlâ da gönül.
Sevda ile her an, belâda gönül.
Bazen yeşil bazen, elâda gönül.
Maşuğa gitmezse, düz beni yakar.

Temmuzda soğuktur, ocakta sıcak.
Mevsimsiz gül ister, hep kucak kucak.
Rüzgârlarla yanar, kalp denen ocak.
İşlemesiz her tür, bez beni yakar.

Can diye işlenir, yâr nakış nakış.
Yârsiz kış yaz olur, yazlar ise kış.
Ebediyen sürer, kalplerden akış.
Mantıklı söylenen, tez beni yakar.

Mustafa EROL
10.04.2016
Manavgat / Antalya