Yakar beni yakar beni
Yemek yakar, ekmek yakar
Duvar olan bahçelerde
Her görünen tümsek yakar
Gidenlerim geri dönmez
Bekleyenler beni yakar
Bir alevdir o hiç sönmez
Tutuşturan beni yakar
Gideceğim geldim diye
Faniliğim beni yakar
Akıl aldım bir kaç kere
Cahilliğim beni yakar
Güzelleri görmen gerek
İlk halleri beni yakar
Çürüyeni bilmen gerek
Son halleri beni yakar
Tek odalı koca saray
Hizmetleri beni yakar
Doğmaz güneş yok yıldızlar
Karanlığı beni yakar
Arabalar evler dostlar
Kimselere ulaşmazlar
Çok sevdiğim şu türküler
Kulaksızlık beni yakar
Bağlamışlar ağzım dilim
Ne halı var ne de kilim
Çare bulamadı ilim
Çaresizlik beni yakar
Çoluk çocuk eşim de yok
Yalnız kalmak beni yakar
Çok sevdiğim köşem de yok
Böyle yatmak beni yakar.
Şiirin Kayıt Tarihi 04.09.2007 02:16:00
Turgut UzduKayıt Tarihi : 9.6.2008 18:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)