...beni ve kendini Şiiri - Rojhat Serçavan

...beni ve kendini

beni ve kendini
yerden yere
uzak yollara
dar geçitlere
bir çocuğun nevsindeki hapislere
bildiğin ve bilmediğin cezalara
acıların bedeline
vur
vur ki biz birbirmizi bulalım

beni ve kendini
kasıp kavuran
en ince yerinden çölü yakalayan
kuraklıklara
ciğeryaran susuzluklara
hoşcakal demeyipte
ihanet eden sevgilisinin suratına
kapıyı sonsuzca vuran
yüreği yaralanmış aşığın isyanına
vur
vur ki biz birbirimizi bulalım

beni ve kendini
bizi bizden koparan
bu dayanılmaz ayrılığın
sitemsiz ağlatan
can alıcı dünya karartıcı yerine
zalim bir avcının kurşunuyla
kanadından vurulan bir kuşun
açlıktan susuzluktan gözleri dönmüş
yuvasındaki yavrusunun kursağına
vur
vur ki biz birbirimizi bulalım

beni ve kendini
kendi denizinde oltaya takılan bir balığın çırpınışına
kafeste özgürlüge olan hasretini dile getiren bir kekligin ötüşüne
onyedisindeki çocuğu darağaçına asılan bir annenin çığlığına
bileklerinden kendini kesen batmanlı bir kadının kanına
ansızın ortaya çıkan bir kara haberin duyulma hızına
vur
vur ki biz birimizi bulalım

rojhat serçavan