Beni Utandırma! Şiiri - Altan İlhan Arslan

Çok sevdim, hadi ez yüreğimi ama utandırma!
Sarıldım, zaman denizin de yosun kokan bağrına
Acı veren karanlığa, çok üşüyorum.
Boğsan da vaz geçmez bil ki şu içimde!
Bana ait olmayan kalbin direnişi, beni sende sessizce tutan.
Canı acıtmayan sevmenin bedelidir, sevgi o kadar kutsal.
Tek menfaati sevgiden başka; çıkarı, umarı olmayan
Sadık bir köle gibi göbekten bağlayan o yüce duyguya ermenin
Bedelidir yokluğuna gözyaşı dökmek, diz çökmek tanrıya!
Yalvarır gibi zamanın, mekânı tanımaz her halinde.
Çok sevdim, taş koysa kâinat önüme umurum değil.
Şimdi ez yüreğimi Ey Tanrım! Beni utandırma.