Beni Unutma Şiiri - Ensar Aktaş

Serin bir akşam üstüydü
Gözlerinde iki damla yaş
Yere eğilmiş iki gamlı, iki yaslı baş
Dudağında bir elveda sözcüğü
Hıçkırıklar arasında boğulup gidiyordu
Neydi bu kaçışın öyküsü
Neydi bu anlamsız telaş
Kulaklarımda bir garip sessizlik
Ellerimin içi terliyor, dizlerim titriyordu
Bu muydu kaderin sillesi
Bu muydu çaresizlik
Böyle mi bitecekti bu aşkın hikayesi
Daha filiz halindeyken ümitlerim
Henüz yeşermemişken
Kararıyordu işte gökyüzü ile birlikte
Soluyordu, bitiyordu…
Batıyordu işte güneşim
Sen gidiyordun, sevgin kalıyordu
Ben kalıyordum, yüreğim gidiyordu
Bitiyordu işte, bu şarkı da bitiyordu

Gelmedi içimden el sallamak
Mendil sallamak ardından
İki topuk sesiydi aklımda kalan
Birde hicaz-i lokomotif düdüğü
Hayallerimdi kaldırımlara yığılan
Ve koskoca yalan dünya başıma yıkılan

Ayrılık takvimini başlatıyordu
Gece karası bir lokomotifin düdüğü
Ben bitiyordum, kadere boyun eğerken
Sana veda ederken
Kader bile üzgündü
Bizi birbirimizden ayırırken
Alıngandı, hüzünlüydü

Gözlerinde doğan güneş yüreğimde batıyordu
Bir film şeridi gibi sıra sıra vagonlar
Bir bir gözlerimden geçip gidiyordu
Muratlarına ermiştir şimdi bizi ayıranlar
Bırak onlar bayram etsinler, aldırma
Başlamadan bitti desinler, inanma
Sen benim canımsın, kanımsın
Hep öyle kalacaksın, ben yaşadıkça
Bir bunu, birde beni sakın unutma
Yaşananlar unutulsada

Rotterdam,26-05-2003