Beni Unutma Şiiri - Mehmet Özcan Yasdıbaş

sakın anlatma bana, beni
ben biliyorum kendimi!
neden sonra tanıdım ben,
sakın anlatma, sakın ağlatma beni

bulduğunda beni bu hafakanlar içinde
yanıyordum ben, kimsesizlik eşliğinde
tut, tut ki ellerimden bu yıldızsız gecede
ölürken yalnız kalmayayım...

sakın unutma beni,
ben biliyorum unuttuklarımı
neden sonra hatırladım ben
savurup unuttuğum beni sevenler
sakın...

akşam olurken unutulurdum
gecelerde bir alev olur
kor kor tutuşurdum
oysa yandığım sendin

sakın gitme
sakın gitme buralardan
ben buraların yabancısı
ürkmüş, kırılgan serçesi
bilemezi, bilinmeziyim
sakın bakma
bana öyle bakma
acıma
hatırına güldüklerimi getir
rüzgarlara da olsa okuduğum şiirleri.
buğdayların salınışındaki yeşil raksı
saçlarının bendeki esrarını
aşkın mavi halini hatırla

sakın
sakın anlatma bana beni
ben biliyorum kendimi
neden sonra tanıdım ben
sakın anlatma, sakın ağlatma beni
sakın unutma beni,
sakın gitme
sakın bakma
sakın ağlatma beni

"Eğer unutursan bir gün, ölüm değildir beni vuran,
gözlerindeki boş bakışların zehridir beni öldüren"