Beni Unutma Şiiri - Mehmed Aksu

Seni soğuk şehirlerin kuytusunda bıraktım
Anlamsızlaşan bir zamanın her saniyesinde.
Tuttuğunda elimi ümitlerimdin oysa.
Gençliğimdin geceye bağırdığımda.
Onmaz yaramdın bağrımda.
Ben sustum,sen susma.
Senden son dileğim:
Beni Unutma.

“Gölgen gibi adım adım
Her solukta senin adın
Ben nasıl ki unutmadım,
Sen de unutma beni,
Unutama beni.”

Ben sessizce çöküp kalırım duvar diplerinde.
Belki de silinir geçmişim gözlerimde.
Sesn de bilirsin cenneti yaşarım olduğun yerde.
Cehennemi zaten yaşadım her dakikalık hasretinde.
Sen bu genç yaşımda,
Yüzümde zamanı anlatan çizgilerde
Ölümse ölüm ol.
Umrumda değil: bu gece sonum ol.

Yüzüme kapansın kapılar.
Bu gece kasırgalar kopsun yokluğunda.
Varlığın huzurumdu.
Yokluğun onurum olsun.
Ne beddua ederim sana.
Ne arkandan kötü söz söylerim.
Yine de titreri adını andığımda.
Gece nöbetlerine kalktığında uykum.
Radyoda bizim şarkımız çaldığında.
Belki olmayacaksın telefonun ucunda
Ama senin izin kalacak her kalp atışımda.
Senden son dileğim:
Beni Unutma.
Suskunum bu gece
Ve biraz dargınım hayata.
Seni bıraktığım yerde.
Ben öldüm işte.
Ama sen dokunma sancılarıma
Ve hiç aldırma acılarıma.
Acı çekmemişse bir insan,
Sevmeyi bilmiyor demektir.

Sen sevmeyi unutma
Araya girse de mesafeler:
Beni Unutma.

Beni Unutma
(Kiğı,Kasım’07)