Açık pencereden sesleniyor,
ağacın yapraklarına söyletiyor:
"Beni unut! "
Oturduğu evin balkonundan,
bulutlara haber salmış olacak,
ne dedikleri işitilmiyor ama, anlıyorum:
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Mapushanelere düşmüş şairlerimizden.. O beni ilgilendirmiyor ama şiirleri müthiş!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta