Beni unut Şiiri - Burçin Çelik

Beni unut
bu sefer sana veda edişimin on üçüncü saniyesinden yazıyorum
elini tutmamın çok büyük bir yanlış olduğunu anladığım
bu deli sevdanın bir ömür boyu süreceğini düşündüğüm zamanların yanılgısından hoşçakal sevdiğim

Sana ilk merhabamın bir hoşçakala sığacağı başından belliydi
Yasaktık biz birbirimize çünkü, aykırıydık aşk kitaplarına
Senin seçimlerin , senin hayatın hep bu aşktan bir kaç burun öndeydi
Üzüleceksen devam etmeyelim dediğin gün devam etmeyi ölesiye seçtiğim için ben çektim bizi bu batağa

Bu kadar sevilesi olmak zorunda mıydın
Ben güzel sevmekten yanayken sen hep çok sevmekten yanaydın
Bence,ruhlar eşitlendiği gün,sen tüm terazilerin dengesinde banaydın
Ama ne varki her gece soluğu aldığın o tende olduğun saatler
Bana zoraki tutunduğum bu hayatta en büyük yaraydın

Yok öyle yazının ortasında aklıma düşüp beni etkilemeye çalışmak
Benim şu yaptığım henüz ölmeden toprağa karışmak
Bir dur adam yahu bir dur
Zaten ölesiye zor bu boktan duruma alışmak
Hayatın çizdiğinde boyun eğiyorum kadere yok öyle yokuş yapmak

Beni unut
Çünkü ben seni unutacağım
Beni unut çünkü ben ne zaman senin başka bir tene dokunduğunu hayal etsem kan kusacağım
Ne zaman seninle gülüştüğümüz günler gelse aklıma yol ortasına çöküp avaz avaz ağlayacağım
Gözümden gözyaşlarımla birlikte düşüşünü izleyip sonra susacağım

Ben seni öyle çok sevdim ki
Sen gitmemi bu kadar çok isterken seni kırmak olmazdı

Babama bu kadar benziyor oluşundan belliydi, bu yolun sonunda canıma okuman farzdı
Artık benim seni sevmemin sevmekle de alakası yok.

Burçin Çelik