Beni Unut Şiiri - Gönül Çalımlı

Beni tam da burada unut
nasılsa dinmeyecek bu asi rüzgârla yükselen dalgalar
durmayacak bu yükselen sıra sıra dağlar
sırtından süzülen ırmağın serin suları koraklaştıkça
yanık tenimde

Beni tam gülüşünden unut
unut beni
bir sabahın günaydınından
bir çocuğun avuçlarından
bir şehrin çıkışından
bir dilek ağacının kurumuş dalından

korkma suçlamam yok yazılan günleri
hayatı kör sokak çocuklarını görünce
korkma bazı ayrılıklar, bazı aşklara, baharı
bazılarında güzü getirir

istersen güneşten önce insin bu defa çukurovaya
kızıl yeleli yağız atlar
kim bilir belki
mis gibi bir haziran sabahı olur gözlerimiz
olmasa da
ne çıkar
sen hep güzelsin
ben seni düşündükçe güzel

bekledi seni dişleri nikotin kokan ustaların
eğitimsizlikten kıvranan çırakları
yo yo
geç kalmadın sen
bekledi seni göğün kanadında bir kuş
bekledi
çilingir sofrasında bir türkü
bekledi saatler,
zamanın bir yerinde
oynaşıp kırıştırarak

uyandırmadım günü
güneşi
bıraktım geceyi çırılçıplak öylece kumsalda
utansın diye şiirler
hicazın kemana her değişinde
ikimiz birlikte hiç ağlamadık
ağlasın gece ve ay
dökülsün yakamoz denize
bakışlarımla birlikte

gördün mü? nasıl da geçmiş yaslı Temmuz
bak bir Ağustos kartalın ağzında
ağzımda
dudakları devlerin
beni burada unutup git
korkma
ben bu şiirin ortasında
o türkünün sonunda da güzelim

unut beni
ama unutma bunu
işte şuramda bekliyor seni
Adı yeşil
gülüşlerin.