Beni unut.
Yol başlarını kesen bir serseriydi hayat.
Her köşe başı bir kör bıçak.
Hiçbir alfabede olmayan seslerle ağlıyorlardı.
Yürüyordum çolpan önümde
Durgun bir suya atılmış taşın son halkasıydın
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta