Beni Topla Şiiri - Mehmet Kesici

Kısaymış aşkın baharı sevgili
Kardelenler doluşunca şakaklarıma anladım
Anlamı sendin tüm akşamların
Toplamak vardı seni kır bayır eteklerimde
Dağ dediğin de eğilir şimdi
Kar da sevilir
Yar da.
Sen, beni yaralarında topla.

Yaprakların savrulduğu çıplak dallarda bir serçe
Tüner kendince her gece
Boynu kanadı altında kalmıştır mahzun
Sanıyor musun üşüdü
Aşkı düşündü sabahlara dek ateş büyüttü
Kül yurdunda gül aradı
Ben de öyle.
Sen, beni karalarında topla.

Ateşinde yanmalar da ne güzeldi ey sevgili
Buzlarında erimesi olmasaydı düşünce
Gözkapağımda saklanır uzun gecenin karası
Kirpiklerindir saplanır bağrıma
Gitmez ağrıma yarası
Kahrına kurban
Bu çöl hilesi.
Sen, beni sahralarında topla.

Sardığım da tütünüme seni ben ey sevdiğim
Köz aramam tüttürmeye zaten başım dumanlıdır
Yükü ağır bulutların sürgün banadır
Vurgun bana.
Güz’ün adı bu sonbahar sarı kızıldır
Menzil sana kavlimde
Sen beni Mavi de bekle sevdiğim
Deniz günlerinde topla olur mu?
Yosunlu kokla tenimi.
/yosun bizim değil midir? yoksunluk kadar! …