Beni Terk Ettin Şiiri - Hande Ortay

Beni Terk Ettin

Bugün ilk defa ağladım yalnızlığıma
Ümitsiz düşler içinde seni düşündüm durgun sularda
İlk başta gözümde büyüdün sudaki halkalar misali
Sonra da kayboluverdin o derin sularda

Gömüldün karanlıklara, yolcusu dolup taşan bir gemi gibi
Hiç yolcusu yokmuş misali
Dün gece de yalnızdım, bugün de
Lakin dün sen vardın yalnızlığımda

Seni o gece yaşıyordum
Bugünse seni kaybettim sevdiceğim
Hayal kurduğum o umutlar içerisinde

Zira seninle bir dalda beraberdik
Beraber açılmıştık sevdamıza, ey aşk!
Sen aceleci davrandın, soldun çabucak
Hani beraber açacaktık?

Ne oldu verdiğin o sözlere?
Nerede kaldı ümitlerimiz?
Seninle beraber onlarda mı solacaktı yoksa?
Onlarda mı terk edecekti bizi?

Hatırlıyor musun,
küçük olan o aşk kulübemiz mutluluktan taşacaktı
Sonsuzluğa açılacak umut dolu bir penceremiz olacaktı
Çocuklarımız, o neşe dolu yuvamıza dolacaktı

Bugün ilk defa ağladım yalnızlığıma
Ümitsiz düşler içinde sonsuzluklara açılmış
Hüzün dolu penceremin önünde
Doğacak gün ışığında seni bekledim ben yine de

Ama sen yine gelmedin, asla gelmeyeceksin de
Sensiz geçirdiğim her gün aleyhime işlenecek,
beni sonsuzluğa dek terk edeceksin
Sensiz yalnızlığımın acısını duyduğumda benden gideceksin

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Hande Ortay
(İstanbul) 16:24