Beni tanıyormusun Şiiri - Ertuğrul Temiz ...

Beni tanıyor musun? Hayır
Tanıdığını sanıyorsun
Ben, sokakta gördüğün
Yolda yürüdüğün
Eğlenip güldüğün
Uzaktan süzdüğün, insanlardan değilim
Benzese de kaşım, gözüm
Uysa da ona buna sözüm
Ben, gördüğün, göreceğin
Bildiğin ve bileceğin
Tanıdığın ve tanıyacağın insanlardan değilim
Ben bile bana benzemem
Elden ayrıyım, farklıyım
Her zerrem ayrıdır benden
Ben bile ne düşündüğümü
Ne yaptığımı bilemezken
Kendimi tanıyamazken
Sen nasıl tanıyabilirsin ki beni?

Beni anlıyor musun? Hayır
Anladığını sanıyorsun
Kâğıt kalem alsan eline
Resmedebilirsin şeklimi
Kayıt altına alabilirsin söylediklerimi
Az çok bilebilirsin huyumu
Tahmin edebilirsin davranışlarımı
Ya aklımdan geçenleri
Yüreğimdekileri
Ben bile kendimi anlamazken
Ne yaptığımı, yapacağımı bilemezken
Sen nasıl anlayabilirsin ki beni?

Beni eğip, bükemezsin
Şekilden şekle sokamazsın
Cam gibi kıramazsın
Üzersin ama yıkamazsın
Koyamazsın adımı
Hüsrana uğrarsın
Ben sıradan birisi değilim
Her zerrem duygu yüklüdür
Ağlarım, bağırırım, çağırırım
İçimden o an ne geliyorsa yaparım
Düşemem kelimelerin peşine
Lastik gibi çekemem lafları
Eğer inandıysam özüne
Hiç önem vermem sözüne

Ben sevdiğin ve seveceğin
Hayal ettiğin ve edeceğin
İnsanlara benzemem
Aklına aldıramazsın
Yüreğine sığdıramazsın
Avuçlarında tutamazsın beni
Gezip dolaşabilirsin yüreğimde
Aklımda, hayallerimde
Erebilsen geçmişime
Uzanabilsen hayallerime
Tanışsan her zerremle
Yinede beni tanıyamazsın
Yinede beni anlayamazsın
Tanıdığını, anladığını sanırsın
Yanılırsın,
Ben, gelmiş, geçmiş ve gelecek insanlara benzemem
Elden ayrıyım, yaratanın bir parçasıyım
Ben bile kendimi tanıyamaz, anlayamazken
Sen nasıl tanıyabilir, anlayabilirsin ki beni