Beni Tanıyormuş Şiiri - Elif Gülnur Parm ...

Beni tanıyormuş.
Güldüm akşam akşam duyunca bilmiş sözlerini.
Biliyor mu dondurmayı sade,pastayı muzlu sevdiğimi?
Hamburgerde mayonez varsa ağzıma sürmediğimi?
Kuru fasulye yapıldığında aç kaldığımı?
Kürdan kullananları boğmak istediğimi,
Bacım denilmesinden hiç hoşlanmadığımı?
Sigaraya tahammül edemediğimi?
Siyahı sevmediğimi,
Tayyör giymediğimi,
Sivri burunlu pabuçlardan gıcık aldığımı...
Arabeski,türküyü duyunca kaçtığımı...
Hiç çay içmediğimi biliyor mu?

Sorsam,hangi çiçeği sevdiğimi tahmin bile edemez.
Muhtemelen papatya der başka kadınları düşünerek.
Oysa hiç sevmem papatyaları.

Beni tanıyormuş.
İlkbaharda kırlarda koşmaktan hoşlanıyorum zanneder penceremin önünde yağmuru ya da karı izlemeyi sevdiğimden bi haber.
Mücevherlere düşkün olduğumu,
Terkedilince acı çeken kadınlardan olduğumu zanneder,kimbilir?
Karaladığı bir kağıdı pırlantaya değişmeyeceğimi,
Sevdiğimi göremediğimde seyehate çıktığını düşünüp teselli bulduğumu bilemez.

Kimlerle gezerim,kimlerle konuşurum,
En iyi arkadaşımın adı nedir
Ya da kitaplığımın büyük bölümünü hangi tarz kitaplar kaplar?
En sevdiğim iki renk nedir?
Sorsam sınıfta kalır.
Ona olan duygularımı bilemez.
Bildiğini zanneder.

Beni tanıyormuş.
Güldürdü beni akşam akşam.
Tanıyordur belki!
Kimbilir?