Beni Tanımazlar Şiiri - Gül Atar

Çok sakin bir görüntüm vardır benim,
Bakınca insanı düşündüren,
Konuşmadan büyüleyen bir havam…
Herkes konuşurken dinlerim.
Dinlerken bile anlatırım gözlerimle birçok şeyi,
En çok gözlere bakarım,
Zaten ben adamın gözleri güzelse aptallaşırım;
Hatta bazen bilmezden gelirim,
Bildiğim şeylerde bile!
Akıllı olmak yorar insanı bilirim,
Yok, oluşlarım çoktur benim.
Sır olmayı severim.
Beni tanıdıklarını sanır çevremdekiler hep;
Ama aslında kimse tanımamıştır.
İçimdeki beni hep saklarım,
Yalnızca bana ait olanı yaşarım.
Bazen cilveliyim bazen çocuk gibi.
Aslında hiç büyümedim yaşım geçse de.
Çocuk olmayı severim;
Çünkü herkes büyüdükçe şeytanlaşır,
Etraf şeytanlarla dolu hane hane…
Ben, ben olmayı severim;
Çünkü benden bir tane…