Beni Tanımak İçin Çok Geç...

Kocaman bir girdap, bugün beni kasıp kavuran
Sanki yılların öfkesi, affı ve sevgisi yoğrulup
Hiçbir şekil almadan yüreğimde yanan …
Söylesene! Sen kim olduğunu bulmuşken
Ve
Geçmişi bir çırpıda silmişken
Ben kendime nasıl itiraf ederim?
Sana göre yaşanmamış olması yeğlenirken
Başından beri hata sayıp, hayatından ayıklarken
Ben seni nasıl terk ederim?
Seni yok sayarken, beni kaybederim …
Kaldığın yuvaların, izbe odalarında uyumak zor oldu da
Benim beynimin dehlizlerindeki
Sürgünlerim çok mu kolay geçti sanırsın …
Sol yanım vurgun yemiş felç gibi
Koysana elini!
Nasıl da soramadığı soruların ateşini yakıp
Dumanlarını göğe yolluyor …
Görsene beni!
Aynı gökkubbeye baktığımız gerçek de
Bir cevap olamayacak artık özür dilemek
Çünkü affetmesi gereken benden ziyade
Dünde ağlar bıraktığın bebek …
Keşke doğmamış olsaydım
Sevgiden yoksun
Geçmişime ait kitabın
Sayfalarını çevirmez olsaydım
Senin için anlamlı
Benim için geçmişimi kaybetmek olan bu izleri
Göremeyecek kadar kör
Sevincini paylaşacak kadar senden bir parça olsaydım …
Gerçi sen hiç gülüşüme katılmadın ki …
Canımı acıtacak olsa da kolların,beni kucaklamadın ki …
Hiç gözyaşlarıma avuç açıp, yüreğimi sulamadın ki …
Hayatımın ilk yağan karı
Doğduğum gün ya!
Sen bugünü unutmak adına olsa gerek
Yüreğinin ilk karlarıyla, kalan ömrümü de ağarttın …
Zaman, bu sırrı taşıyamadığından
Günü gelince durmuş olacak ki sonbahara
Sonbahar hep hicran getirmiş sana…
Şimdi ben dökülüyorum, sarı yapraklar gibi yaşadığım ana …
En kötüsü haberin olmaması karanlık düşlerimden
Her saniye pişmanlık hissettiğim,miras bıraktığın dünümden
Sen dünü bilemezken,bugüne niye elini verdin ki erkenden …
İçimdeki kızın, ilk kez gerçekten yetim kalacağını bilerek
Sevincini paylaşamayacak kadar bende ölüyorsun baba!
Babamsın
Evet …
Bunu istesem de değiştiremem
Say ki yılları geri getiremem
Ama bana sorulma hakkı verilmiş olsaydı
Dünyaya, yarı açık gelen o yumuk gözlerimin
Açılmaması için neler vermezdim inan ki …
Meğer aşksız bir çatı altında
İstenilmediğini anlayan bir bebeğin
Ağıtıymış dilimdeki …
Adımlarım yavaşladı
Kalbimin coşkusu, geçmişe ait sayfalarla
Bir kez daha sustu …
Yüzünde beliren emareler, hangi boşluğun izleriyse
Şimdi kimliğimi yargılayan diller aynı …
Hesaplaşmalar biteceğine, yaralar derin oldukça
Kazılır ve kazıldıkça
En dibindeki kanamalar
Gün yüzüne yeniden damlarmış …
Gün güneşin güzelliğine hayran kalırken
Bir anda kana boyanırmış …
Benim gelin kuşağımı belime dolamadığın gibi
Ben de kırmızı kuşağımı
Senin geçmişime sarıldığın yerden çözüyorum …
Bugün seninle değil yalnız yola çıkıyorum …
En hazini bu mektubun varlığından bihaber
Üzerindeki ıslak incileri toplayamayacak olman …
Üzgünüm baba!
Sevincimi paylaşamayacak kadar yabancısın …
Beni tanımak için çok geç
Çok geride kalmışsın …

Mucize Kelebek/2007