Beni Şiirlerimle Gömün Şiiri - Ersin Ça ...

şiirlerimle gömün beni,
en az benim kadar asi, en az benim kadar temiz,
ve en az benim kadar anlaşılmaz şiirlerimle gömün beni.
etime deydirin onları tenime merhem gibi sürün,
arkamdan ağlayanların göz yaşlarını silin onlarla,
benden bir dörtlük yazın,
benden son kalan bir dörtlük mezar taşıma,
bir bir toplayın onları, unutmayın yanıma konmamış bir şiir kalmasın.
hepsini koyun, hepsini benimle birlikte öldürün.
beni en az benim kadar yorgun şiirlerimle gömün.
gül işlemeli bir sandığa kayun hepsini,
sıkış tepiş olmasın, büyük olsun sandık,
ayak ucuma koymayın baş ucuma koyun hepsini,
o şiirleri neden istiyorum biliyor musunuz?
sevdalarımın en doruk anları var o şiirlerde,
acılarımın en çekilmez anları,
anılarımın hiç unutulmayanları var,
gereksiz ölümler, saçma duygular, karanlıklar, yalnızlıklar,
hepsi onların içinde.
yani benimle beraber ölecek bir ben daha var onlar da.
yıllar var, dostlar var, ihanetler var, herşeyim var onların içinde.
çocukluğumun en yaramaz günleri var acıların pişirdiği,
kimsenin bilmediği bir ben.
ne yani,
benim bir yarım dışarıdayken ben nasıl gömüleyim.
nasıl içim rahat, huzur dolu öleyim.
insan gömülmesini istemez mi kendinin.
sonra aşklarım var, naftalin kokusu eşliğinde,
yağmurlarım var,en yandığım anlarda,
bir elin dokunuşu var çaresiz kaldığımda,
ben şiirlerimi nasıl yanım da istemem
emekler var gecenin en yorgun anların da,
yıldızlar var dert ve keder,
sonra ailem var annem var babam var hepsi ölümsüz,
siz beni şiirlerimle örtünüz.
türküler var şarkılar,
tükenen aşkların eşliğinde.
doyumsuz muhabbetler var en sıkıldığım anlarda,
bahar var, çiçek var, hayal var, umut var bitmeyen özlemler,
acımasızlığı var o zaman ki günümün,
beni şiirlerimle gömün.
sizlere sadece resimlerimi bırakıyorum,
siz onlarla avunun,
isterseniz dövünün vurulun,
gerekirse o tarihi töreyi bozun,
baş ucuma asıl ben olan şiirlerimi de koyun,
çabuk koyun toprağa üzerimi çabuk örtün,
şiirlerimi acı çektirmeden öldürün,
bu tek vasiyetim,
beni şiirlerimle gömün.