Bakma bana öyle kadın..
Sen beni, şiire zorluyorsun
Yüreğimle, konuşmaya itiyorsun..
Alırım kalemimi kağıdımı, koyarım soframa
Yeniden başlarım yaşamaya, kaybolursun satırlarımda...
Var mısın benimle, bir nefes de yaşamaya
Aynı boğazdan soluk almaya
Aynı yürekte atmaya, aynı vücutta can bulmaya
Var mısın? kadınım olmaya
Yüreğinden öpüyorum seni kadın!
Hala nefesin, lime kadar uzağımda...
Kayıt Tarihi : 7.4.2015 21:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!