Sen kanma el dilinden, çıkan her söze,
Arkadan konuşur, güler yüzlüdür yüze.
Eğri yoldan çıkan yok, giden var mı? düze,
Bakma el diline, beni şiirde tanı.
El dili kırk takla, biri kırk satır eder,
Dost görünen, yusuf kuyusuna kadar gider.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta