Beni Sevseydin Şiiri - Özdemir Aydın 2

Beni sevseydin gözlerimi verirdim
Ellerini tutmak için bir ömür beklerdim
Susayan gecelere bulut eklerdim
Dünya dediğin nedir ki, ben sana kalbimin kapılarını açardım.
Mutluluğu gözlerine resmeder, tanrıyı anlatan kuşların gözyaşıyla seni yazardım...
Beni sevseydin,
Zamanı durdurur, saatı sevinçlerinle değiştirirdim.
Akrebi karanlığa mahküm eder,
Gündüzle, geceyi yelkovana asardım.
Beni sevseydin gözlerimi verirdim...

Beni sevseydin, mevsimleri önüne sererdim
Kışın ayazında serçenin çırpınışını,
İlkbaharda uçurum kenarında papatyanın düş rengi açışını
Ağustosta göllerin şerha şerha kuruyuşunu,
Eylülün şiir şiir kurşunlanışını yaşatırdım.

Beni sevseydin gözlerimi verirdim !!
Yaralı çiçeklerin vurgun umutlarını getirirdim.
Beni sevseydin ışığı yüreğinde yakardım
Her sabah pencerende güneş yerine ayı doğururdum.
Beni sevseydin gönlüm yurdun olurdu,
Beni sevseydin gözlerimi verirdim...

Beni sevseydin ; kuzeyine rüzgâr, perde perde türkün olurdum.
Serseri ruhumla, kimliksiz severdim
Deli taylar olur, kuru ayazlarına koşardım
Hırçın nefeslerimle acılarını sarardım
Beni sevseydin ;
Vefalı dağın, derdine çare olurdum
Beni sevseydin gözlerimi verirdim...