Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Sevgili Kardeşim, değerli antoloji.com üyesi sayın: Resmiye Mümün,
Gönülden kopup gelen sevgiyle ustalıkla kaleme alınmış muhteşem bir şiir olmuş. Kalemin duygulu şiirler yönündeki kudretini gözler önüne seren muhteşem bir şiir olmuş.
Emek verdiğiniz, gönül sesiniz şiirinizi beğenerek, duygulu ve usta kaleminize saygı duyarak okudum.
Nice şiirli ve en güzel günlerde görüşmek dileklerimle, sağlık ve mutluluklar diliyorum.
Şiirinizi beğenerek, antolojime ekliyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. Bodrum.
o koskoca dağ yıkılmadan önce , ellerimizi ısıtan o eller buz gibi olmadan önce doya doya tutunsak hiç bırakmasak...
ne mümkün... yaşam işte.. kaybettiğimiz zamanlarda tüter hasret...içimizde hep bir sızı kalır... o derin yaradan...
ne güzeldi şiir.
Gönülden kutlarım..
Sevgiler..
Kesin...
Babanın yerini hiçbir erkek dolduramaz!
Tebrikler Resmiye Hanım.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta