Beni seven dostlar unutmasınlar,

Dost dost diye düştümde derde,
Dost dediğim o canda nerde,
Ölüm döşeğinde yattığım anda,
Beni seven dostlar unutmasınlar,

İki tahta üstünde giderim sırtta,
Bahtsız bahtımı bıraktım orda,
Gerçek dostum makber bekliyor burada,
Beni seven dostlar unutmasınlar,

Gerçek dosttan kaçtıkça kaçtım,
Başıma türlü işlerde açtım,
Dostum olan makbere yelkende açtım,
Beni seven dostlar unutmasınlar,

Hayat ağacının dalları açmışta yaprak,
Nediye makberden boşuna kaçmak,
Son hedef olan bu dağı aşmak,
Beni seven dostlar unutmasınlar,

Gül bahçesinde karlarda bitmiş,
Dostluklar gitmiş düşmanlık gelmiş,
Ben deniz bile canından bezmiş,
Beni seven dostlar unutmasınlar,

Halil ÇOLAK
Erzurum 21.6.1977