Bahar gelip mor menekşe açınca
Bülbülün fizâhı güle çevrilir
Şarab-ı aşkından yudum içince
Duygular sazımda dile çevrilir
Gün doğar uyanır doğa yeniden
Bulur karşılığı mutlaka eden
Günden güne erir gider bu beden
Akar gözyaşlarım sele çevrilir
Yüreğim kan tutar ciğer cerahat
Yar başka diyarda olur mu rahat
Ne yapsam görünür ele kabahat
Bedim benzim solar güle çevrilir
Bu garip dünyanın niyeti bozuk
Hasretin katığım sevdansa azık
Duygular bulanık yüreğim ezik
Saçlar avucumda çile çevrilir
Fizâhî’yem tütünümde sen varsın
Yanan yüreğime adeta karsın
İsterim kollarım belini sarsın
Her molada başım yola çevrilir
5 Şubat 96
Karaağaç
Kayıt Tarihi : 30.1.2008 00:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)