Beni Sensiz Bırakma! Şiiri - Mahfi Kelam

Ey kırık gönüllerin sahibi...
Sonsuz kudret ve azametinle, şafii isminin bir cilvesi ile tecelli et yüreğime...
Varlığını yüreğimin derinliklerinde hissetmediğim vakit, benliğimi kaplayan ızdırabı bir tek Sen bilirsin... Rabbim... Merhametini esirgeme, şefkat elini çekme ne olur üzerimden... Beni Sensiz ve yalnız bırakıp, unutulmuşluğa terketme...
İrademe hakim olabilecek güç ve takati kendimde bulamıyorum..
Benim iradem Sen ol, beni bana bırakma...
Yalvarışımın etkisiyle yüreğimden gecenin karanlık avuçlarına düşen bir duayı sunuyorum kapına..
Ne olur lutfedip bağışla!
Hiç olmadığı kadar yalnızlık kokuyor dünyam...
Sen de kabul etmessen kim kabul buyurur ki...
Burkulmış yüreğimle geldim işte kapına...
Beni Sensiz bırakma bu karanlık dünyada..
Bir ah olur içimdeki arzular...
Müştakınım Ya Rabbi....
Ruhumun her zerresinde hissedeceğim, halis kullarını istiğrak haliyle divane eden o derin muhabbetinin lezzetini bana da lutfet...
Fanilik damgası olan her varlıktan soğutup yalnız sevgini bahşet..
Sana geldim...
Kırık düşlerin inciten hatıralarından tecerrüt edip Ruhumu Rahmana teslim eyledim...
Senden gayrısını artık neyleyim...
Hayattan yüz çevirip yalnız Sana Yöneldim...
Lutfedip bağışlarsan o Senin azametin...