Beni Senden Koparıp Gittiğin Günden Beri

Beni senden koparıp gittiğin günden beri
pek birşey değişmedi buralarda
yine kalktığım gibi koştum lavoboya
akşamdan kalmayım ya
yine üşendim traş olmaya
uzadıkça uzadı sakalım
kaşınmasa kesmez idim ya
yine sigaramı çay bardağının içine attım
odanın her tarafına kitaplarımı yaydım
unuttum çiçekleri sulamayı
gerberahımı soldurdum
beni senden koparıp gittiğin günden beri
pek bir şey değişmedi buralarda
nuriye ablayı hatırlarsın
bir küçük arabası vardı börek sattığı
sohbet ederdik servisi beklerken
oğlu işten ayrılmış
üstelik yine kumara dadanmış
elde avuçta kalmadı diyor
kira günüde geldi kışla beraber
ne iyi olurdu rahmetliye biraz
benzeseydi eğer
sana selam etti gözlerinden öptü
sana kötü bir haberim var
adis amcayı kaybettik
üzülürsün diye yazmadım
bir ay önce verdik toprağa
bilirsin seni çok severdi
sonbahar rüzgarını hatırlatırmış saçların
sana kasımpatı çiçeği derdi
kızından yana şikayetçiydi
kötü yola düştüğünden beri
hiç gülmedi yüzü
son anında kızının değilde
senin adını fısıldamış
başın sağolsun
beni senden koparıp gittiğin günden beri
pek bir şeyler değimedi buralarda
sana bir müjdemde var
kızı oldu ahiretliğinin
düşünüp taşınıp karar verememişler
bana danıştılar isim ararken
bir adaşın var artık burda
öksürüğümde iyice arttı
özellikle geceleri
içkiyede ağırlık verdim bu aralar
sensiz yenemedim
verem denen şu illeti
üzülürmüsün bilmem ama
doktorlar pek iyi değil diyor
fazla zamanım kalmamış
ne yapayım kopsun inceldiği yerden
beni senden koparıp gittiğin günden beri
pek bir şey değişmedi buralarda
her şey aynı gibi
bu ev bu caddeler sokak lambası
rüzgar hava güneş
her şey aynı gibi
ama gibi
beni senden koparıp gittiğin günden beri
pek bir şey değişmedi buralarda
beni senden koparıp gittiğin günden beri
pek bir şey değişmedi buralarda
bir ben değiştim
birde içimdeki sen

1996