Ufuk mu yanıyor, saçlarının telleri mi;
bir tatlı bahar serinliğinde?
Alev alev dudakların, gül goncası açıvermiş;
şu gelen akşamın gölgesinde.
Güneş, güne veda ederken;
ansızın beni sende gördüm, o güleç gözlerinde.
O sıcak elini ver ki, tüm dertlerden uzak;
biz de yanalım, gurubun ateşinde.
Kayıt Tarihi : 28.10.2014 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!