Ölen aşkımızın kabri gönlümde
Söz ver,gelir misin? günü birinde
Bir aşk tutsağıyım yargı önünde
Beni sen yargıla, kalemi sen kır.
Sevenlerden hesap soruluyorsa
Sevginin,sevmenin değeri yoksa
Çile çekmem reva görülüyorsa
Bırakma feleğe,belimi sen kır.
Gönül yarasıyım, kanar dururum
Mutsuzum, mutluluk arar dururum
Yürürüm yollarda, sorar dururum
Umut ülkesine yolumu sen kır.
Ulu Tanrım bile sevdama tanık
Kor düştü bağrıma, yüreğim yanık
Artık aşk uğruna, olmuşum sanık
Verme kelepçeye kolumu sen kır
sair Yusuf Değirmenci
Yusuf Değirmenci 3Kayıt Tarihi : 11.2.2008 00:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
içi üşüyen ve yüreğinde sevdanın mezarını taşıyan yürekte ancak böyle seslenir..
Kutlarım bu güzel şiirinizi.
Saygılar.
Mutsuzum, mutluluk arar dururum
Yürürüm yollarda, sorar dururum
Umut ülkesine yolumu sen kır.
Bir sevdanın hazan yaprakları kadar sararıp döküldüğü bahçelerde dolaşırken şair neden kendini bu kadar suçlu hissediyor. Sanki aşk için verilecek her türlü cezaya razıymış gibi. Oysa aşk çile de olsa, mutlulukta olsa yaşamaya değer. Güzel bir sesleniş... Sevdim... Selamlar, sevgiler, başarılar.
Kaleminize sağlık sayın Yusuf Değirmenci...
Kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (20)